از طرحهای اصلی در سلسله طرحهای سنتی فرش ایران که در زمان «شاه عباس» تهیه شد و به همین علت «شاه عباسی» نامیده می شود.
این طرح در اساس از لچک و ترنج و ترکیب گل و بته های معروف به شاه عباسی و شاخه و برگ و گاهی نگارههای اسلیمی و ختایی تشکیل شده است و بر روی نقش ترنج، تکیه فراوان می شود. از قالیهایی که از زمان «صفویه» به جا مانده است گونه ای به اسم شاه عباسی یا طرح اصفهان معروف است. در طرح این قالیها از خطهای موازی که سراسر فرش را فرا گرفته است نگارههای گل و برگ روییده است. در برخی از این قالیها، گلدانی نقش شده است که از آن شاخه و برگ بیرون آمده است. دگرگونیهایی که در اینجا و آنجای طرح شاه عباسی، نقشه های تازه ای به وجود آورده است که از آن به عنوان طرحهای فرعی شاه عباسی یاد می کنند.