به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز فارس، از هر 2 متر پارچه ای که برای دوخت لباس برش داده می شود، بین یک ششم تا یک هشتم آن دور ریخته می شود که این دور ریزها در روستایی در 380 کیلومتری شیراز تار و پود گلیم های رنگارنگ است.



از طرح های بی نقشه و ذهنی باف تا ترکیب رنگ و بافت گلیم، همه کار زنان روستای لایزنگان است.
زنانی که فرش خانه هایشان را با هنر دست هایشان تهیه می کنند.
قدمت بافت این گلیم به قدمت 400 ساله روستا بر می گردد و زنان شب های طولانی پاییز و زمستان فارغ از کارهای روزمره مشغول بافت آن ها می شوند.
برای بافت یک گلیم یک در دو متر از 10 متر پارچه دور ریز استفاده می شود اما همین پارچه های دور ریز سرمایه است برای زنان تا در کنار مردان اقتصاد خانواده را بیشتر رونق دهند .
هرچند بافت این گلیم با گلیم های پشمی تفاوتی ندارد اما استفاده از پارچه در این دست باف ها هم تنوع رنگ ایجاد کرده و هم پای رنگ های شاد و امروزی را به گلیم های سنتی بازکرده است.
فصل بهار و گلاب گیری که گردشگران برای دیدن طراوت گل محمدی راهی لایزنگان می شوند، فصل فروش این گلیم ها است.