به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نخستین همایش ثبت نشان جغرافیایی صنایع دستی با حضور احمدی‌پور رئیس سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، دکتر نامور مطلق معاون صنایع دستی و هنرهای دستی، ویدا توحدی مشاور و رییس حوزه صنایع دستی و هنرهای سنتی، کیانی رییس مرکز مالکیت معنوی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور در سازمان میراث فرهنگی برگزار شد.

توحدی مشاور و رییس حوزه معاونت صنایع دستی و هنرهای سنتی در ابتدای مراسم گفت: امروز شاهد هستیم که برای نخستین بار، دفتر مالکیت معنوی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، در کنار معاونت صنایع دستی و هنرهای سنتی، برای تعدادی از تشکل‌های فعال غیر دولتی شکل گرفت که بدون کمک مسئولان استان های مربوطه این کار نشدنی بود.
وی ادامه داد: نشان جغرافیایی صنایع دستی، برای ایجاد همبستگی بین اعضای تشکل، حفظ و مراقبت از محصولات بومی منطقه و ارتقای سطح کیفی محصولات بومی در هر منطقه جغرافیایی صادر شده است. این شروع خجسته را به فال نیک می‌گیریم. تنوع بالای صنایع دستی نسبت به کشورهای دیگر گام‌های ما را برای پیمودن این راه راسخ‌تر می‌کند.
احمدی‌پور رئیس سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هم در این مراسم گفت: امروز از جغرافیا به عنوان علم ساخت فضا یاد می‌شود. در طی ادواری که بسیار پر فراز و نشیب طی شده است، این تعریف از مضامینی با رویکردی غرب‌گرایانه شروع شد که هر آنچه در عرصه زندگی در حال اتفاق است، متاثر از جغرافیاست. ارسطو و بقیه فلاسفه که وارد مباحث جغرافیا شدند، معتقدند آنچه که در قالب تغییرات نظام در زندگی بشر اتفاق می‌افتد، ناشی از ماهیت جغرافیای محیط است.
وی ادامه داد: اینکه فرهنگ زاده ویژگی جغرافیایی بوده یا نه، در طی ادوار تاریخ مورد نقد قرار گرفته. آن چیزی که کمک می‌کند از تعاریف ذاتی جغرافیا استفاده کنیم، هویت بخش بودن آن است. هویت‌های تاریخی که سرمایه‌های میراثی ما هستند، می‌توانند هویت یک ملت را نشان دهند. ایران به عنوان کشوری که دارای بیشترین تنوع جغرافیایی و بیشترین تنوع سبک زندگی است، پر است از سکونت‌گاه‌هایی که در طی سال‌ها تبدیل به محوطه‌هایی شدند که ما از آنها به عنوان محوطه‌های تاریخی و باستانی یاد می‌کنیم.
نامور مطلق معاون صنایع دستی و هنرهای سازمان میراث فرهنگی هم در این مراسم گفت: ما در تاریخ معاصر و مدرن انواع نگاه‌ها را به هنر و ادبیات داشتیم. در قرن 19 نقد و نگرشی با رویکرد تاریخ‌گرایانه شروع شد و هر کدام به شکل و زاویه‌ای به ادبیات نگاه کردند. کار شما هنرمندان کدگذاری و کار نقدکنندگان کدگشایی است. اما هیچگاه در فضای جغرافیا، نقد جغرافیایی نداشتیم. به خاطر اکوسیستم و رابطه فضا و هویت، نشان جغرافیایی را مطرح می‌کنیم. تنوعی که در اقلیم و اقوام خود داریم را در میراث فرهنگی و گردشگری استفاده خواهیم کرد.
وی ادامه داد:‌ در گوشه گوشه کشورمان برندهای صنایع دستی داریم. شعاری که در سه سال گذشته داشته‌ایم، این بود که در هر شهرستان یک برند ملی و هر استان یک برند بین‌المللی داشته باشد.
وی عنوان کرد: از لحاظ نشانه‌های جغرافیایی نسبت به کشورهای دیگر عقب هستیم. علاوه بر ثبت نشان جغرافیایی، باید حمایت هم داشته باشیم و اعتباری برای تشکل‌ها اختصاص دهیم تا بتوانیم به ثبت جهانی برسیم. ما می‌توانیم با ثبت آثار، خاطره‌سازی داشته باشیم و به ثبت کردن بسنده نخواهیم کرد. بلکه گفتمانی می‌سازیم تا هم بتوانیم از میراث فرهنگی صیانت کنیم و هم مکان و فضای خود را هویت‌دار کنیم.
دکتر حبیبا معاون پژوهشی دانشکده حقوق دانشگاه تهران هم گفت: بحث نشانه‌های جغرافیایی عجین شده با مسائل مرتبط با سازمان صنایع دستی. این نشان جغرافیایی نشانی است که مبدا کالایی را به قلمرو، منطقه یا ناحیه‌ای از کشور متصل می‌سازد. به طور مثال فرش کاشان دارای گره، طرح و رنگ آمیزی خاص است و نباید از برند آن به هیچ وجه استفاده کنند.