جوشقان شهرکی کم اهمیت از دیدگاه سیاسی و جغرافیایی ولی به عکس مشهور در تاریخ قالی بافی ایران است. شهری که بنا به گفته ی مورخین در دوران صفویه در ایام تابستان کارگاه های قالی بافی سلطنتی از اصفهان به آنجا منتقل شده و بافت فرش های نفیسی که تعدادی از آنها زینت بخش موزه های بزرگ جهان است در آن ادامه می یافته است.
آرتور پوپ که در قالی بافی گذشته ی ایران پژوهش های با ارزشی کرده به این باور رسیده بود که حتی بافت فرش های زربافتی که به نام فرش های لهستانی معروفند ، به جای کاشان در این محل صورت گرفته است. ولی فارغ از صحت و سقم گفته ی محقق نام برده و این سابقه ی تاریخی ، فرش های جوشقان در حال حاضر نیز با پشم مرغوب و خامه ی دست ریس و بافت ریز آن (با تراکم 2000 تا 3600 گره در دسی متر مربع) و شفافیت و ثبوت رنگ های طبیعی و طرح های جالب که اغلب در سبک شاخه شکسته به بازار عرضه می شوند می توانند شایسته ی هر گونه توجه و تحسینی باشند. در میمه که در هیجده کیلومتری جوشقان قرار دارد فرش هایی مشابه با جوشقان بافته می شود.