مردم ایران اصطلاح شاه عباسی را بر یک نوع طرح سراسری مرکب از نقوش و اشکال کلاسیک اواسط دوران صفویه اطلاق میکنند، این نقوش یعنی انواع مختلف برگ نخل نگاره های مارپیچ، تبرزین، گلدان و غیره در قالیهایی که به نام قالیهای نقش گلدانی معروف اند طرح شده است و همه معتقدند که این قالیها در زمان سلطنت شاه عباس تهیه گردیده است. این نقوش در زمینه قالی به طور پراکنده و جدا از یکدیگر با فواصل مساوی طرح گردیده و همیشه به وسيله نوعی شاخه با شبکه با یکدیگر ترکیب و پیوسته شده است.
این طرح قالی در کلیه نقاط ایران بافته می شود. طراحان کرمان و کاشان و تبریز و اصفهان و مشهد دوست دارند طرحهایی گوناگون و زیبا که در آنها مهارت و استادی زبار به کار رفته باشد تهیه نمایند. در روستاها نیز اغلب قالیبافان انواع معمولی نقش درخت نخل وگلدان آشنایی دارند اغلب قالیچه و قالبهایی را با این طرحها و بافت گردان تهیه می کنند.
این نیک بختی نصبب من شد که توانستم چند نسخه طرحهای عالی شاه عباسی را که بر روی کاغذ شطرنجی کشیده شده است (تصاویر ۲۶ تا ۳۱) به دست آورم. این طرحها توسط طاهرزاده بهزاد، استاد دانشکده هنرهای زیبا، رسم شده است حسن آنها به دقتی است که در رسامی به کار رفته است. در زمانی که اشکال سنتی زیبا را دور می اندازند، چه خوب است که نمونه های دقیقی از آن نقوش نگهداری شود، چه هر قدر نسبت به آنها بی اعتنایی شود روزی دوباره مورد توجه قرار خواهند گرفت و ارزش خود را به دست خواهند آورد.