ابزار آلات در فرش کرمان و راور مانند سایر نقاط تحت پوشش گره نامتقارن خاص هستندکه در اینجا به معرفی مختصر وگویش محلی آنها می پردازیم.
1-پاکی:وسیله ای است که خامه را پس از گره زدن در دور تارها با ان می برند ودر بعضی مناطق کشور با نام کاردک نیز مشهور است.
2-دیلم:وسیله ای بزرگتر از پاکی اما غیر قابل بردگیو برای کوبیدن ویکنواخت کردن گره ها ی یک رج قبل از عملیات پود کشی استفاده می شود.


3-کلوزار:وسیله ای برای کوبیدن پود استفاده می شود و در بعضی مناطق ایران با نام شانه، دفتین وکرکیت نیز شهرت دارد.
4-سوهان:وسیله ای است برای تیز کردن کاردک ها از ان استفاده می شود.
5- قَبل یا قول:فتیله یا مقداری از خامه است که به دور چوبی پیچیده می شود تا درهنگام بافت استفاده از نخ ها آسان تر شود واز اسراف آن جلوگیری شود وهمچنین قول کردن خامه ها یا نخ ها باعث جدا شدن مواد زائد از نخ و تمیزی آن در زمان بافت می شود.
6-سیخه:میله آهنی و گاه چوبی نازک است که نخ پود از توپک یا کلاف به دو ان پیچیده می شود وزمان پود کشی آن را از بین تارهای چله عبور می دهند.وتقریبا کار ماسوره دستگاه های بافت پارچه را دستگاه قالی بافی انجام می دهد.
7-نشانه:میله ای آهنی به طول یک فوت که به وسیله آن روی تارها علامت گذاری می کنند وبراساس آن بافت را انجام می دهند تا درپایان کار دچار بالازدگی ویل پایین زدگی نشود.
8-بونیکو:وسیله ای است که برای تبدیل کردن نخ های کلاف به قول یا فتیله از آن استفاده می شود.روش کار آن بدین صورت است که کلاف نخ را به روی آن می اندازند وسر نخ کلاف را باز کرده ومی کشند با کشش نخ وگردش بنیکو سر نخ آزاد شده وجهت پیچیدن به دور چوب یا سیخه استفاده می شود.
9--نقش قالی یا تکه:همان طرح قالی است که پس رنگ ونقطه شدن به صورت تکه تکه شده بر روی مقوا چسبانده شده وهر نقش قالی که در راور با نام تکه نیز معروف است حدود چهل رج را از طرح نشان می دهد. وبا توجه به ابعاد قالی تعداد نقش ها زیاد یا کم می شود. ولی به طور معمول تعداد نقش یا تکه در قالی راور برای یک قالی 2در3مترحدود 18تکه برای نصف کار است.

استاد "عباس نژاد کمالی راوری" از پیشکسوتان رنگرزی ایران است که در سال 1313 در راور کرمان دیده به جهان گشود.

خانواده کمالی کشاورز بودند وی نیز دوران نوجوانی را در کنار تحصیل با کشاورزی گذراند و اندک اندک در چند سفر به مشهد و کرمان فعالیت‌های تجاری محدودی را در زمینه نخ و پشم آغاز کرد. زنده یاد استاد علیرضا یزدان پناه از قضای روزگار یکی از مشتریان استاد عباس‌نژاد می‌شود و از این مرحله به بعد سرنوشت وی دگرگون می‌شود.

استاد یزدان پناه در آغاز شاگرد خود را به برپایی چند دار قالی ترغیب می‌کند و خود وظیفه رنگ‌آمیزی خامه ها را برعهده می‌گیرد و کم‌کم با بروز استعدادهای شاگرد و گسترش حجم کار، رنگرزی نیز به شاگرد واگذار می‌شود.

عباس نژاد با بهره‌گیری از دانشی که فراگرفته و با استفاده از ابتکارهای ذوقی خود، نیازهای کارگاه را به خوبی برآورده می‌سازد و به تدریج مورد مراجعه دیگر تولیدکنندگان فرش نیز قرار می‌گیرد.

دست تقدیر دیگر بار وی را با فرزانه‌ای دیگر به نام استاد "حبیب ا... کمال زاده" که از طراحان بنام کرمان بود آشنا می‌کند و از اندوخته‌های این استاد نیز بهره بسیار می‌برد.

استاد در سال 1340 به مشهد مقدس مهاجرت می‌کند و در کارگاه‌های رنگرزی متعددی مشغول کار می‌شود و چنان شهرتی می‌یابد که با گشایش شرکت فرش آستان قدس رضوی از وی به عنوان استاد کارگاه رنگرزی دعوت به کار می‌کنند. استاد می پذیرد و سال‌ها در این کسوت به فعالیت می‌پردازد.

مرکز ملی فرش ایران طی آیینی که در روز شنبه 15 دی‌ماه سال 1386 برگزار کرد از این استاد پیشکسوت رنگرزی در کنار برخی دیگر از هنرمندان این عرصه تجلیل کرد.